براي پسرم

به يه جايي از زندگي كه رسيدي ميفهمي اوني كه زود ميرنجه زود ميره، زود هم برميگرده. ولي اوني كه دير ميرنجه دير ميره، اما ديگه برنميگرده.

به يه جايي از زندگي كه رسيدي ميفهمي مهم نيست كه چه اندازه مي بخشيم بلكه مهم اينه كه در بخشيدن ما چه مقدار عشق وجود داره.

به يه جايي از زندگي كه رسيدي ميفهمي شايد كسي رو كه روزي با تو خنديده از ياد بردي، اما هرگز اوني رو كه با تو اشك ريخته فراموش نميكني.

به يه جايي از زندگي كه رسيدي ميفهمي كه توانايي عشق ورزيدن، بزرگترين هنر دنياست.

به يه جايي از زندگي كه رسيدي ميفهمي از دردهاي كوچيكه كه آدم ميناله، ولي وقتي ضربه سهمگين باشه، لال ميشه.

به يه جايي از زندگي كه رسيدي ميفهمي اگه بتوني ديگري رو همونطور كه هست بپذيري و هنوز عاشقش باشي، عشق تو كاملا واقعيه.

به يه جايي از زندگي كه رسيدي ميفهمي هميشه وقتي گريه ميكني اوني كه آرومت ميكنه دوستت داره اما اوني كه با تو گريه ميكنه عاشقته.

به يه جايي از زندگي كه رسيدي ميفهمي كسي كه دوستت داره هميشه نگرانته. بخاطر همين بيشتر از اينكه بگه دوستت دارم ميگه مواظب خودت باش.

عزيزم، گل نازم، پسر مامان مواظب خودت و قلبت باش